Anuradhapura

De 122 meter hoge Jetavana Dagoba is 1600 jaar oud en bovendien de hoogste stoepa in Sri Lanka. De dagoba maakt deel uit van een klooster dat gebouwd is door Koning Mahasena (273–301).

De bouw duurde bijna 30 jaar en hiervoor werden meer dan 90 miljoen rode bakstenen gebruikt. Bovendien is het één van de grootste bouwwerken op aarde gemaakt van bakstenen. Het complex beslaat ongeveer 5,6 hectare. Naar schatting waren hier 10.000 boeddhistische monniken gehuisvest.

De Abhayagiri Stupa behoort tot één van de zeventien religieuze bezienswaardigheden van Anuradhapura. In het oude klooster, gesticht in de 2e eeuw voor Christus, woonden zo’n 5000 monniken. Historisch gezien was het een groot monastieke centrum en een koninklijke hoofdstad. Er waren prachtige kloosters die uitkwamen op vele verdiepingen.

De naam “Abhayagiri Vihara” verwijst niet alleen naar het complex van kloostergebouwen. Het staat ook voor broederschap van boeddhistische monniken, of Sangha. Zij handhaafde een manier van leven, met eigen historische archieven en tradities.

De Ruwanweli Maha Saya is een prachtige stupa en bovendien heilig voor vele boeddhisten. Het werd gebouwd door Koning Datugamunu in de 2e eeuw voor Christus. De stupa is meer dan 100m hoog. Om de stupa staan vier muren met olifantbeelden erin (The Elephant Wall).

In de Dagoba vindt u verschillende voorwerpen van onschatbare waarde. Er zijn edelstenen, gouden beelden en relieken van Boeddha te bewonderen. Diverse renovaties hebben echter niet tot de volledige hoogte of de perfecte waterbubbelvorm van het oorspronkelijke gebouw kunnen komen. Een standbeeld van Datugamunu staat trots tegenover de grote dagobe.

De Twin Ponds zijn twee baden uit de 6e & 8e eeuw. Ze zijn bovendien bijna identiek en gebouwd door de monniken voor hun rituele wassingen. De grotere, zuidelijke vijver heeft een afmeting van 40 m bij 16 m en is 5,5 meter diep. De kleinere, noordelijke vijver is 28 m bij 16 m en is 4,3 meter diep.

De vijvers maken deel uit van het Abhayagiri vihāra-complex. Via een filtreer systeem en een put werd het water gezuiverd. De Kuttam Pokuna laat Singalese vakmanschap uit die tijd zien. Tussen 1950 en 1955 werden de vijvers, inclusief de omringende, lage muur, in hun oude aanzien hersteld.

De Elephant Pond is prachtig gelegen in de jungle. De vijver wordt zo genoemd vanwege zijn grote omvang. Het is 159 meter lang, 52,7 meter breed en 9,5 meter diep. De vijver heeft een capaciteit van 75.000 m³ water en zou zijn gebouwd om water op te slaan. Het water was nodig voor de 5000 monniken van het monastieke complex van Abhayagiri. Met een lengte van 159m, een breedte van 53m en een diepte van 10m, is het bovendien de grootste vijver in Anuradhapura. Ondergrondse kanalen van de Periyamkulama Tank houden de vijver bijgevuld, deze verkeren nog steeds in goede staat.

De Guardstone was één van drie aspecten van beeldhouwkunst die de toegang tot gebouwen sierden. De andere twee waren de maansteen en de balustrade.

De Guardstones, die de zware stenen balustrade ondersteunden, waren in het begin duidelijk. Later werden ze gebeeldhouwd met symbolen die belangrijk waren voor welvaart en bescherming. Het was de gewoonte bij belangrijke gelegenheden om potten met water met bloemen en rijpe twijgen voor een gebouw te plaatsen. Het symbool ingesneden in de Guardstone staat bekend als de lokale equivalent van de westelijke hoorn des overvloeds.

De maansteen is een uniek kenmerk van de oude Singalese architectuur. De halfronde stenen plaat is prachtig bewerkt en werd meestal onderaan trappen en ingangen geplaatst. Dit is één van de twee Maanstenen in Sri Lanka, die bekend staan als uitzonderlijk artistiek.

De wereld in vuur en vlam wordt aangeduid door de palapeti. De wezens die door Samsara doorgaan als viervoeters. Het verlangen wordt aangeduid als versierde slingers en het vrome door de zwanen. De lotus staat voor verlichting. Dit zijn de belangrijkste thema’s van deze maansteen. Het behoort tot de periode tussen 7-8 eeuwen na Christus.